فراوانی ژن های انتروتوکسین a و b در استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از شیرینی و بینی کارکنان تولیدکنندهی آنها در شهرستان خرم آباد، سال ۱۳۹۱

سابقه و هدف: انتروتوکسین های a و b استافیلوکوکوس اورئوس، عوامل اصلی مسمومیت غذایی در جهان می باشند. تقریباً 20 تا 55 درصد از بالغین سالم، در بخش قدامی بینی خود، با استافیلوکوکوس اورئوس، کلونیزه می باشند. انتقال استافیلوکوکوس اورئوس های تولیدکننده ی انتروتوکسین به شیرینی جات، از طریق محصولات لبنی آلوده و یا بینی کارکنان تولیدکننده، می تواند خطر مسمومیت غذایی را افزایش دهد. بر همین اساس، هدف از تحقیق حاضر، تعیین فراوانی ژن های انتروتوکسین های a و b (sea و seb) در بین سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از شیرینی و بینی کارکنان تولیدکننده ی آنها در شهرستان خرم آباد، در سال 1391 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی- توصیفی، در مجموع 300 نمونه ی شیرینی به همراه 91 نمونه سواب بینی از کارکنان تولیدکننده، به طور تصادفی جمع آوری گردید. نمونه ها بر اساس دستورالعمل های مؤسسه ی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و آزمون های میکروب شناسی، از نظر حضور استافیلوکوکوس اورئوس، ارزیابی گردیدند. توزیع ژن های sea و seb در بین ایزوله های مورد آزمایش، به روش pcr تعیین و به کمک آزمون chi-square، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج کشت نشان داد که 3/11% از شیرینی های خامه ای (150n) و 6/2% از شیرینی های خشک (150n)، به استافیلوکوکوس اورئوس، آلوده بودند (05/0p<). به علاوه، 48/16% از افراد مورد آزمایش، حامل باکتری در بینی خود بودند. فراوانی ژن sea در بین سویه های جدا شده از شیرینی های خامه ای، شیرینی های خشک و بینی، به ترتیب 2/88%، 4% و 15% به دست آمد (05/0p<). این در حالی بود که ژن seb فقط در 2 سویه (8/11%) جدا شده از شیرینی های خامه ای ردیابی شد. نتیجه گیری: مصرفی شیرینی خامه ای در مقایسه با شیرینی خشک، احتمال آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس را 6/4 برابر افزایش می دهد (6/4o.r). پاستوریزه کردن و نگهداری مواد لبنی در یخچال، کنترل میکروبی مداوم شیرینی جات و غربالگری کارکنان تهیه کننده ی آنها، می تواند خطر مسمومیت استافیلوکوکی را کاهش دهد.